Waar het ooit begon
Ik kom uit een klein dorp in Brabant waar ik relatief weinig meegemaakt en gezien had. Daarbij was ik opgevoed met vers eten, eten uit eigen tuin. En met regels, zoals eerst een bruine boterham met iets gezonds en daarna pas een witte boterham met zoet beleg.
Er was balans tussen gezond en ongezond. Ik wist niet beter maar het was dus duidelijk dat die balans bij anderen ver te zoeken was.
Toen ik wist dat ik verder wilde studeren wist ik dus dat ik iets met voeding wilde gaan doen. De opleiding tot diëtist was geen moeilijke keuze.
Ik ging wonen en studeren in de grote stad Den Haag, met tussendoor nog een half jaar Auckland (Nieuw-Zeeland) en drie maanden New York. Deze verschillende plekken zorgden ervoor dat ik verschillende eetculturen leerde kennen en verschillende gedachten over gezond en goed eten.
Eenmaal afgestudeerd had ik echter in de opleiding niet gevonden wat ik zocht. Als eten van levensbelang is en ons ziek kan maken, kan het ons ook beter maken was mijn gedachte. Je zou je voeding zo moeten kunnen aanpassen dat je er niet ziek van hoeft te worden, klachten kunt verminderen en zo min mogelijk last hebt van lichamelijke ongemakken. Wat mij betreft moest daar een mogelijkheid voor zijn. Maar daar ging het in de opleiding tot diëtist helemaal niet over.